سحربازلار دره‌سی رومانیندان قیسا بیر که‌سیت Sehirbazlar dərəsi - Kamal Abdulla
کاروان های‌لا-کوی‌له یولا دوشمه‌یه آرتیق حاضر ایدی. هره اؤز یئرینده حرکت امرینی گؤزله‌ییردی. بیرجه کاروانباشی‌نین چادیری تزه‌جه آغاران دان ایشیغیندا یاواش-یاواش قارالماغیندایدی. خواجه ابراهیم آغا داها عمللی‌جه یوکلنمیش دوه‌لره، قاطیرلارا، کاروان بویو اؤز یئرینی توتموش صبیرلی آتلی‌لارا، چادیرین یانینداکی بؤیوک اوجاغین کولونو ائشه‌له‌ییب سؤندورن و اونو گؤزله‌ین اوچ نفر نؤکره اؤتری نظر سالدی، چادیرین آغزیندا "اؤهؤ، اؤهؤ"له‌ییب بوغازینی آریتلادی. ائهمالجا باشینی أییب ایچری گئچدی...
Karvan hay,la-küy,lə yola düşməyə hazır idi. Hərə öz yerində hərəkət əmrini gözləyirdi. Bircə karvanbaşının çadırı ağaran dan işığında yavaş-yavaş qaralmağındaydı. Xacə İbrahim ağa bir daha əməllicə yüklənmiş dəvələrə, qatırlara, karvan boyu öz yerini tutmuş səbirli atlılara, çadırın yanındakı böyük ocağın külünü eşələyib söndürən və onu gözləyən üç nəfər nökərə nəzər saldı, çadırın ağzında ,,öhö, öhö,,ləyib boğazını arıtladı, ehmalca başını əyib içəri keçdi...
