نامه‌ای به شهردار و شورای شهر اورمیه
نامه‌ای به شهردار و شورای شهر اورمیه
ذکر نامش زینت بخش هر کاریست، بسم الله الرحمن الرحیم
شهردار عزیز و اعضای محترم شورای شهر اورمیه
سلامٌ علیکم
نمی‌دانم از کجا و چگونه شروع نمایم. مدتی است، مى‌خواهم درد دلی با عنوان نامه برای جنابعالی بنویسم. نامه‌ای که امیدوارم بدستتان برسد.
آقای حضرت‌پور عزیز و اعضای محترم شورای شهر اورمیه، تلاش‌های شبانه-روزی جنابعالی و همکاران زحمت کشتان، جهت زیباسازی و پیشرفت شهر "اورمیه" محسوس و قابل تقدیر است. شما و همکارانتان، طی چند ماه گذشته، با کار و تلاش فراوان باعث شدید شهرمان با ظاهر جدیدی مواجه گردد. هر شهروندی همه‌ی این سازندگی‌ها را هر روز شاهد بوده و بیشتر از این به آینده‌ى شهر "عشق و زندگی" امیدوار می‌شود. بی‌شک اورمیه نگینی در دیار آذربایجان، نامش برای همیشه در اوج قله‌ها بوده و خواهد بود. برای همین همت مضاعفی لازم است تا نام اورمیه پرآوازه‌تر از این نیز باشد. همتی با همکاری مردم و مسئولین. به همین خاطر بر خود وظیفه دانستم تا پیشنهادهایی برای بهتر و زیباتر شدن شهرم خدمتتان ارائه نمایم. باشد که، مفید واقع گردد.
اورمیه - تفرجگاه بند
تفرجگاه بند
عکسها: حسین واحدی
İran Azərbaycanı - Urmiyə - Bənd
şəkillər: Hüseyn vahedi
زیبایی‌هایى از زبان ترکى/ حسین واحدی
زیبایی‌هایى از زبان ترکى
درست صحبت کنیم، درست بنوییم
یازان: حسین واحدی
"و از نشانه‌های او آفرینش آسمانها و زمین و گوناگون بودن زبانهای شما و رنگهای شما است، همانا در این نشانه‌هایی است براى عالمان." (سوره روم/آیه 22)
هر زبانى براى هر جامعه، فرهنگ و تمدنى آیینه‌ای تمام نماست که در قالب آن تمامی اندیشه‌ها، احساسات، آداب و رسوم، کنش‌‌ها و تواناییهاى هر فردى از اجتماع بیان می‌شود. به نوعى مى‌توان گفت، فرهنگ، تمدن و آداب و رسوم زمانى حیات دارند که زبان حیات دارد. بنابراین هیچ حامعه‌ای را نمیتوان بدون زبان تصور کرد. زبانی که بوسیله آن در هر لحظه میلیون‌ها ارتباط بین انسانها برقرار می‌شود.
همه زبان‌ها برای گویشوران آن زبان مهم و قابل احترام است، و اگر به هریک از زبان‌ها بها داده نشده و در رسانه‌ها، مدارس و دانشگاهها و مکاتبات از آن استفاده نشود، به مرور زمان آن زبان مریض شده و رفته-رفته به طرف مرگ سوق پیدا مى‌کند و همانطور که در ابتدا به آن اشاره شد مرگ یک زبان یعنی از بین رفتن فرهنگ، آداب و رسوم و تمدن بشری همراه آن.
گؤبه‌لک‌لر ایله چینار/ Göbələklər ilə Çinar
یئنی‌یئتمه‌لر اوچون حیکایه
گؤبه‌لک‌لر ایله چینار
یازار: حسین واحدی
یاغیش یاغماق اوزره‌یدیر. قارا بولودلار های-کوی سالمیشدیرلار. ایلدیریم‌لار چاخاراق یاغیشین گلمه‌سینی قورتلاییردیلار.
بیرآزدان یاغیش یاغمایا باشلادی. آغاج‌لار سئوینج ایچینده یاشاییردیلار. هر یئر ایسلانمیشدی. بالاجا بؤجکلر،چکیرگه‌لر، ایلبیزلر و... اوت‌لارین یارپاقلارینین آلتینا سیغینمیشدیرلار.
بولودلار کؤینک‌لرین سیخیب قورتولاندان سونرا، دوم- دورو ماوی گؤی اورمانا گولومسه‌دی. گونش ایسه بولودلارین کؤچمه‌سیندن سونرا کئفی سازالیب، گؤیون دورولوغوندا اؤزونه باخیب ساچلارینی داراماغا باشلادی.
بو آرادا قوجا چینارین دیبیندن ایکی گؤبه‌لک ایلدیریم‌لارین چاخماسیندان سونرا یئردن پیرتلامیشدیلار. چوخ سئوینیردیلر. باشلارین بویان-اویانا چئویریب بؤیوک بیر یئرین صاحیبی اولدوقلارینی ساندیلار.
ایکی گوندن سونرا بیر آز تؤره‌لیب، قول-قاناد آچیب یاخینلیق‌لاریندان کئچن کیچیک بؤجکلری دیسکیندیریب، "بورالارا دولانمایین بورا بیزیم‌دیر" دئییب اونلاری قوولاییردیلار.
اوجا چینارلار ایسه بو بالاجا قوناقلارین ایشلرینه یاخیندان باخیب هئچ نه دئمه‌ییردیلر.
ایکیز گؤبه‌لک‌لر بیرگون یاخینلیق‌لارینداکی چیناریدا اورادان قوومالارینی دوشوندولر. چینارا ساری اوز توتوب:
"هئی یئکه دوه! بورادان تئز چیخ گئت بورا بیزیم یورد-یووامیزدیر" دئییب چیناری تعجب‌لندیردیلر.
قوجا چینار گؤبلک‌لرین بو سؤزوندن هویوخوب، اونلارا:
"آی قونشولار نه اولوب سیزه، نه دئییرسیز؟" دئدی.
سونرا داوام ائتدی: "دؤرد گون عؤمرونوزدن کئچیر، باشینیزا کولگه سالدیم، یئل‌دن قورودوم، یووا وئردیم سیزه، ایندی ایسه گمی‌ده اوتوروب گمی‌چی گؤزو چیخاریرسینیز؟"
گؤبلک‌لر اوجادان گولوب:
"سن نه دئییرسن قوجا، سن یوخ‌ایدین! بیز بورادایدیق! سن نه زامان گلیب‌سن؟ صاباحادک گئتمه‌سن اؤزوموز سنی قووالایاجاغیق، آنجاق بیزدن دئمک" دئییب، پیچیلداشدیلار.
چینار ایسه اؤزونو ایتیرمه‌ییب:
"اولسون زامان هر شئیی آچیق- آیدین ائده‌جک» دئیه اونلارا جاواب وئردی!
بو دئییشمه‌نین صاباحی، گونش ساچلارینی اورمانا سرنده، چیناری یوخودان اویاتدی. چینار اسنه‌ییب آیاغی آلتینا باخاندا، گؤردو گؤبله‌ک همیشه‌لیک یوخویا گئدیبلر.
یئمه‌لی فهله/ حیکایه
ائل حیکایه‌لریندن
یئمه‌لی فهله
حاضیرلایان:حسین واحدی
مشه قولو سحر چاغی ساعات 6:45 دقیقه‌ده اوغلو سولئیمانی یوخودان اویادیب دئدی:
ـ بالا بسدی آخی به! گون چیخدی سن اویانمادین! اده مه‌یه دئمه‌میشدیم تئزدن دور گئت فهله‌مئیدانیندان بیرینی گتیر بو حیه‌طین دووارین اوجالداق!
ـ دده! ... دده!
ـ نه‌دی؟ اؤلوسن دوراسان؟.... جان چکیسن؟ ... بسدی دور گؤروم...
ـ دئییرم دده‌سن هئچ ساعاتا باخمیسان؟ ... آخی ایندی‌ده فهله گلر مئیدانا؟
ـ اولان [اوغلان] دور جهنم اول گؤروم... سنه باخما خاخ [خالق] صوب شاواخدان گئدیر ایش دالیجا... آغایا باخ! دئییر بلکه هامی بونا تای بئیاردی! گون اورتایاجان یاتیر!
سولئیمان ایشینی سئچیب تله‌سیک آیاغا قالخیب ال-اوزونو یومادان گئیینیب ائودن چیخدی. مشه قولو ایسه حیه‌طده‌کی کرپیج‌لری دووار ایشله‌مه‌یه حاضیرلاماغا گئتدی. بیر ساعات کئچمه‌میش سولئیمان یانیجا بیر 45-50 یاشلی کیشینی گتیررک ایچه‌ری گیردی.
ائل حیکایه‌لریندن
یئمه‌لی فهله
حاضیرلایان:حسین واحدی
مشه قولو سحر چاغی ساعات 6:45 دقیقه‌ده اوغلو سولئیمانی یوخودان اویادیب دئدی:
ـ بالا بسدی آخی به! گون چیخدی سن اویانمادین! اده مه‌یه دئمه‌میشدیم تئزدن دور گئت فهله‌مئیدانیندان بیرینی گتیر بو حیه‌طین دووارین اوجالداق!
ـ دده! ... دده!
ـ نه‌دی؟ اؤلوسن دوراسان؟.... جان چکیسن؟ ... بسدی دور گؤروم...
ـ دئییرم دده‌سن هئچ ساعاتا باخمیسان؟ ... آخی ایندی‌ده فهله گلر مئیدانا؟
ـ اولان [اوغلان] دور جهنم اول گؤروم... سنه باخما خاخ [خالق] صوب شاواخدان گئدیر ایش دالیجا... آغایا باخ! دئییر بلکه هامی بونا تای بئیاردی! گون اورتایاجان یاتیر!
سولئیمان ایشینی سئچیب تله‌سیک آیاغا قالخیب ال-اوزونو یومادان گئیینیب ائودن چیخدی. مشه قولو ایسه حیه‌طده‌کی کرپیج‌لری دووار ایشله‌مه‌یه حاضیرلاماغا گئتدی. بیر ساعات کئچمه‌میش سولئیمان یانیجا بیر 45-50 یاشلی کیشینی گتیررک ایچه‌ری گیردی.
گؤی‌ده اولان ائی بیزیم آتامیز/حیکایه‌جیک
گؤی‌ده اولان ائی بیزیم آتامیز
یازار: لئاندرو اوروینا
چئویرن: حسین واحدی
چاووش، اوشاغین باجی‌سی ایله آناسینی سورغویا چکیردی، یوزباشی ایسه اوشاغین الیندن توتوب اؤزو ایله باشقا اوتاغا آپاردی.
"آتان هاردادیر؟" دئدی.
اوشاق دیل آلتی جاواب وئردی: گؤیه گئدیب‌دیر.
یوزباشی حئیرانلیق‌لا سوروشدو: نمنه؟! اؤلوب؟!
اوشاق، "یوخ. هر گئجه گؤی‌دن آشاغی گلیب، بیزله شام ییئیر.» دئدی.
یوزباشی، گؤزلرین دولاندیریب تاوان‌دا بیر قاپی‌جیغی گؤردو.
***
سؤزلوک:
چاووش: گروهبان
یوزباشی: سروان
حئیران: تعجب
تاوان: سقف
قاپی‌جیق: دریچه/دربچه
اورمیه‌لی حالواچی حسین مظلوم
اورمیه‌لی حالواچی حسین مظلوم
حاضیرلایان: حسین واحدی
رحمتلیک حسین مظلوم حالواچی، 1307-ده اورمیه ده دونیایا گؤز آچیر. او بو شهرده بویا- باشا چاتیب حالواچی‌لیق ایشینی اؤزونه پئشه ائدیب یاشاییشینی کئچردیر. او بو ایشی نئچه ایل شاگیرد‌لیک‌دن سونرا باشلاییر. آنجاق سونرالار چکدیگی زحمتین قارشیلیغی اولاراق اورمونون دوشابچی‌خانا بازاریندا اؤزونه توکان آلیر.
بوتون اورمیه‌لی‌لرین تانیدیغی حالواچی حسین مظلوم، ایشینده جدی، صداقتلی، آللاه آدامی و... اولاراق میللتینین اوره‌یینده اؤزونه یئر آچیر. اونون الدن توتمالاری، دوزلوک لری و دادلی حالوالاری آدینی دیللر ازبری ائدیر. اونو یاخیندان تانییانلارین دئدیگینه گؤره او حالواراری باغلامایا (بسته یه) چکنده بیرآز دا آرتیق چکردی.
Dahilərin qəribə işləri
Kim nədən qorxur?
Dahilər insanları yalnız öz əsərləri ilə deyil,
qəribə xasiyyətləri ilə də heyrətləndirirmiş. Bu, onlara marağı birə iki
artırır.
Edqar Alan Po
Ömrü boyu qaranlıqdan qorxub. Bəlkə də bu onun uşaqlıqda qəbiristanlıqda oxuması ilə bağlıdır. İş orasındadır ki, Edqarın getdiyi məktəb çox kasıb olub Dərsliklər belə yox imiş. Müəllimləri uşaqları yaxınlıqdakı qəbiristanlığa gətirir, qəbirlərin üstündəki doğum və ölüm tarixlərini göstərək uşaqlardan ölənin neçə il yaşamasını soruşurmuş. Uşaqlar elə qəbirin üstündəcə hesablama aparıb düzgün cavabı deməli imişlər. Təəccüblü deyil ki, Edqar dünya ədəbiyyatında qorxulu obrazları məşhurdur.
دیدنی‌های شهرستان خوی
خوی در نقشه آذربایجان دوره خلفای عباسی
بازار خوی
قوتور کؤرپوسو / پل قطور
کبیری ائوی/ خانه کبیری
داشلی قاپی/ دروازه سنگی
یادمان و مزار شمس تبریزی
دیدنی‌های شهرستان خوی
گردآوری:حسین واحدی
خوی از شهرهای استان آذربایجان غربی ایران است. این شهر مرکز شهرستان خوی است. این شهر اولین شهر استان آذربایجان غربی از نظر وسعت و دومین شهر از بعد جمعیت و نفوس است.
خوی [دارالصفا] یکی از کهن‌ترین مراکز تمدن در شمال غرب ایران و کانون بسیاری از حوادث تاریخی بوده است. خوی به‌دلیل واقع شدن در مسیر جاده ابریشم و جاده تجارتی شرق و غرب، مورد بازدید بسیاری از جهانگردان و ایرانشناسان واقع شده‌است.توضیح اینکه جاده ابریشم در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال غربی خوی در جاده چالدران بالاتر از( گوردیک قفه سی) رد می شد که در زبان محلی به این جاده ابریشم (دوه اوچان) (محل پرواز شتر)می گفتند.چرا که بعلت سرازیری شدید این جاده شتران با مال التجاره با سرعت زیاد حرکت نموده چنان که گویی پرواز می کردند. از منابع تاریخی و سفرنامه‌ها از جمله سفرنامه ناصرخسرو مطالب قابل توجهی دربارهٔ خوی بدست می‌آید. زبان رایج در میان مردم خوی ترکی آذربایجانی است. خوی نیز از بزرگ ترین و مهم ترین شهرهای آذربایجانی ایران به شمار می رود.
آثار تاریخی زیادی در منطقه خوی قرار دارد از جمله: مزار شمس تبریزی و برج شمس تبریز، دروازه سنگی،بقعه شیخ نوایی مسجد مطلب خان، پل خاتون، بازار خوی، کارونسراهای خوی اطراف آن، پل قطور، ساختمان شهرداری پیشین، کلیسای سورپ سرکیس، مسجد شاه «سید الشهداء» خوی، مسجد ملاحسن و آرامگاه پوریای ولی.علمدار خوی، امام زاده سید بهلول، زیارتگاه میر فتاح و آبشار بدلان ،غار علی شیخ، تکیه گاه حضرت ابوالفضل را نام برد.
از خاندانهای معروف این شهرستان خاندان دنبلی را می‌توان نام برد که قرون متوالی در آذربایجان حکومت داشته‌اند.
از شخصیتهای معروف این شهرستان می‌توان به آیت‌الله العظمی خویی، عباس زریاب خویی، محمدامین ریاحی، رحیم نوه سی، ژاله آموزگار، آذر پژوهش، بهروز وثوقی، ثریا حکمت،غلام رضا آقازاده، سپهبد کریم ورهرام، علی فتح‌الله‌زاده و سید جواد ذاکر اشاره کرد.
